درد دل
«بعد از اینکه روستای مند در عرصه ورزش خصوصاً فوتبال وفوتسال در سطح شهرستان وحتی استان پیشرفت قابل توجهی کرد به یکباره افول کرده ودیگر آن صلابت همیشگی را ندارد! زمانی با روستاهای اطراف مسابقاتی برگزار میشد که هیجان آن از دربی تهران کمی نداشت! اما اینک خبری نیست وصرفاً با یک لیگ نیمه فعال در زمین خاکی دارند ورزش مند را به جلو پیش میبرند! وقتی به این زمین نگاه میکنیم یاد حداقل بیست سال قبل میافتی! قضاوت با خودتان باشد! همه روستاهای اطرافمان سالن ورزشی وسخت افزار مجهز دارند وما مندی ها هنور عشقمان همان زمین خاکی است! کسی شک دراین ندارد که لذت زمین خاکی به همه زمین های چمن می ارزد! ولی تا از یکی از فوتبالیستهای معروف میپرسند فوتبال را ازکجا شروع کردی میگوید از زمین خاکی! به بچه های مند هم بگی میگن زمین خاکی! یکی بهشون نمیگه چقدر پیشرفت کردین! مسئولین محترم مند، شورای روستا!گوش فرا دهید به فریاد جوان های این روستا که کمک شما رافریاد میزنند واز بیکاری میترسند! میترسند که نکند شما دستشان را نگیرید وکسی دیگر دستشان را بگیرد وبه جاهایی ببرد که درشان یک مندی نیست!نمیدانم شاید وقت هدر کردن باشد نوشتن این مقاله،اما دردل های جوانانی که هرجمعه به عشق زمین خاکی می آیند همین است!تاکی باید حسرت نداریمان و نداشته هایی که میتوانیم داشته باشیم را بخوریم! روزی روزگاری شما هم جوان بوده اید ویقیناً الان هم جوانانی درخانه خودتان هستند که برای تربیتشان به بهترین وجه اهتمام دارید! ای مسئولین محترم وقتی من و امثال من به شما رای دادیم یعنی شما را امین خود کردیم که ما را همچون فرزندانتان بدانید و در تربیتمان کوشا باشید! خواسته ای معقول داریم و متضرعانه از شما میخواهیم که مارا دریابید قبل از اینکه فنا شویم!»
کاملا مشخصه که این نوع صحبتا حرف دل همه جوانان روستاست ، درددلهایی که چون شاید فکر میکنن گوش شنوایی برای شنیدنش نیست به زبون نمیارن و شکی نیست که همه مسئولین روستا به خوبی ازش خبر ندارن ولی هیچ قدمی براش بر نمیدارن. کیه که ندونه زمین خاکی سی سال پیشمون همین بوده و کیه که ندونه هیچ پیشرفتی نداشتیم هیچ که همون اندک امکانات قبلی مثل استخر شنای گدام رو هم از ما گرفتن. همه میدونن که چندین ساله حرف از ساختن یه سالن ورزشی هست و یه سری کارها انجام میشه و باز سنگ اندازی و ....
به هر کسی از بزرگای روستا که بگی دوست داره فرزندش میدون ورزش باشه یا (.....) قطعاً میدون ورزش رو انتخاب میکنه ولی همین که حرف از جذب امکانات و جمع آوری کمک های مالی برای ارتقاء ورزش روستا به میون میاد ساز مخالف کوک میکنن و ترجیح میدن پولشونو جای دیگه ای خرج کنن که کاملاً مشخصه در حال حاضر نیاز چندانی بهش نیست.
از همه اونایی که دلشون برای ورزش و جوانان روستا میسوزه یا بهتره بگم احساس مسئولیت میکنن در این مورد ، درخواست میشه هرگونه راهکاری برای کمتر شدن این مشکلات به ذهنشون میرسه رو ارائه بدن تا بالاخره به یه جمع بندی کامل برسیم تا بلکه وضعیت فعلی ورزش روستا اندکی بهتر از قبل بشه.